Гэтае эсэ пісьменніцы Святланы Курс — адначасова і аб гісторыі, і аб будучыні Беларусі. Яно ўздымае пытанне аб тым, як беларусы змогуць захаваць сваю ідэнтычнасць і, праз яе, сваю будучыню як народа. Асабліва ў час, калі Расея вядзе захопніцкую вайну супраць Украіны, а беларусаў хоча з дапамогай рэжыма «перавучыць» на рускіх.
Беларусь і яе будучыня нібы хаваюцца ў тумане, піша ў сваім эсэ Аляксей Талстоў. Каб разгледзець будучыню, трэба кінуць позірк у мінулае. Зірнуць на ўсё старое крытычна, перафармуляваць прыярытэты і сапраўды сустрэць адно аднаго, як у 2020-м.
Дзесяць год фатограф Сяргей Лескець шукаў ў роднай Беларусі знахарак і траўніц, якія з'яўляюцца носьбітамі таемнай традыцыі лекаваць словам, шэптам. Яна яшчэ сустракаецца ў вёсках, але хутка знікае. Вынік падарожжа — фотапраект «Шэпт»
Зараз усё выглядае чарговым тэрорам, зачысткай ўсяго беларускага… Але будучыня ў Беларусі ёсьць, яна моцная, адважная і, галоўнае, вопытная, яе не падманеш чарговым прэзыдэнтам, лічыць Сяргей Календа. Галоўнае, даць народу абіраць жыццё і ўладу.
Рускій мір і украінская вайна ў люстэрку беларускай рэвалюцыі. У сваім эсэ для нашага праекта «Зазірнуць у будучыню» беларускі філосаф Ігар Бабкоў шукае ідэйна-гістарычнае тлумачэнне шоку, які перажывае Еўропа ў гэтыя дні.
«Я не магла ўявіць будучыню — але выходзіла за магчымасць яе мець.» У сваім эсэ для нашага праекта «Беларусь — зазірнуць у будучыню» паэтка Ганна Комар шукае дакладную мову і адпаведную форму, каб даследаваць праўду — а значыць, і будучыню яе радзімы.
